Woensdag 29 juni 2022, 9.30 uur
Begraafplaats St. Laurentius, Rotterdam
Dichter van dienst: Daniël Dee
Auteur verslag: Bianca Boer
Voor de derde keer deze maand en slechts zeven dagen na de vorige eenzame uitvaart wachten we opnieuw bij de ingang van begraafplaats St. Laurentius op de auto van Goetzee Dela. Het wordt een snikhete dag, dat is nu al te voelen. De dragers zoeken nog verkoeling in de schaduw, wij doen dat ook. Aanwezig zijn een medewerker van de gemeente Rotterdam, dichter Daniël Dee, Jasper Meinster van Dela, Tim van de begraafplaats en ondergetekende. We zijn hier voor het afscheid van Arie Verver. Deze keer, zegt Jasper, zal er ook muziek gespeeld worden. De installatie doet het weer.
De auto met dhr. Verver erin rijdt, geflankeerd door de vier dragers, de begraafplaats op. Daar wordt de kist op een rijdende baar getild. Snel draait een van de dragers het bloemstuk op de kist om, de stelen moeten naar de voeten wijzen, dat is etiquette, net zoals dat elke eerste stap met de linker voet gezet moet worden, en dat je de overledene aandachtig groet met een hoofdknik.
Als de klokken beginnen te luiden, lopen we (beginnend met links) achter de baar met dragers over het grindpad. Dhr. Verver was bij de gemeente bekend bij het team Woningvervuiling. Hij stond daarnaast te boek als zorgmijder met een slechte gezondheid. Een week voor zijn overlijden kreeg een van zijn begeleiders hem eindelijk zover dat hij bloed zou laten prikken bij de huisarts. Dhr. Verver overleed op 21 juni 2022 op de Maag-, Darm- en Leverafdeling van het Sint Franciscus Gasthuis in Rotterdam.
Aan het eind van het rijtje graven waar we afgelopen maand al twee keer eerder stonden, liggen de balken klaar over het gat. Daarop zetten de dragers de kist. Uit het rood oranje boeket met anthuriums steekt een pauwenveer. De ijle tonen van een panfluit komen uit de box die verderop staat. Als de laatste klanken van The Lonely Shepherd zijn weggewaaid neemt Jasper het woord. Dat het een bijzondere dag is, zegt hij, dat we bijeen zijn om afscheid te nemen van een man die wij geen van allen kennen.
Een bijzondere dag. Ik zou het niet zo verwoorden maar ik ben het met hem eens. Jasper leest een gedicht van Jules Deelder voor en geeft dan het woord aan Daniel Dee. Daniel leest zijn gedicht en schuift het daarna onder het bloemstuk. De dragers laten de kist in het gat zakken. Andrea Bocelli zingt: Time to say goodbye. Een vlinder komt aangefladderd en gaat in het gras voor ons zitten.
I.M. Dhr. Arie Verver (1951 – 2022)
Wat weten wij als mens nou helemaal,
zelfs op de helderste zomerdag
tasten wij nog in het duister.
Een vervuilde woning, grote gezondheidsklachten
door zorgvermijding en op Facebook
uitte u soms het verlangen naar contact
door bijvoorbeeld het plaatsen van een foto
van een fles Glen Talloch met daarover
in het blauw de tekst ‘eenzame kerst’.
Hoe vaak komt de dood terecht
en hoe vaak is hij een vergissing?
Hoe vaak was het leven verraderlijk oneerlijk
en hoe vaak ging het eigenlijk om een karakterfout?
Het was de langste dag van het jaar,
ook in uw woning aan het park.
De langste dag werd voor u de laatste
en of dat terecht was of een vergissing,
u bent de enige die daar over kan oordelen.
Wij weten alleen
dat weer een onvermijdelijkheid
werd ingelost.
© gedicht Daniël Dee © verslag Bianca Boer