Vrijdag 8 september 2023, 09.00 uur
Uitvaartcentrum Dela Goetzee, Rotterdam
Dichter van dienst: Rien Vroegindeweij
Auteur verslag: Daniël Dee
foto Bianca Boer
Het is nog warm, maar niet meer zo drukkend als afgelopen woensdag, wanneer we weer een eenzame uitvaart hebben in de ochtend. We verzamelen dit keer niet voor de poort van de St. Laurentius begraafplaats, maar voor de deur van uitvaartcentrum van Dela Goetzee. Het was de wens van de overledene om gecremeerd te worden. St. Laurentius had door drukte geen ruimte om de dienst te faciliteren, hij zal daar later op de dag wel gecremeerd worden.
De overleden persoon in kwestie is Hendrik Cornelis van den Hof (*09-01-1947, Schiedam – †01-09-2023, Rotterdam). Dhr. van den Hof had drie kinderen die hem niet gekend hebben. Alleen zijn jongste dochter heeft hem in het laatste halve jaar voor zijn overlijden nog een enkele keer bezocht in het verzorgingshuis van Cadenza-Zuid. De kinderen beschouwden hem niet als hun vader. Er zou zelfs sprake zijn geweest van het afstand doen van zijn vaderschap. De kinderen wilden niet bij zijn uitvaart aanwezig zijn.
We zijn met een nog kleinere club dan gebruikelijk. Dat komt mede door het feit dat er dit keer geen dragers bij zijn. Wel aanwezig zijn een medewerker van de gemeente, Bianca en ik. De dichter van dienst is Rien Vroegindeweij. Een medewerkster van Dela nodigt ons uit om naar binnen te komen. Ze vertelt dat het deksel nog niet op de kist is en vraagt of we dhr. van den Hof nog willen zien. Hij is netjes geschoren en zijn snor is bijgeknipt, zegt ze erbij. Wij bedanken voor het aanbod.
In de aula gaan we om de kist staan. Aan weerszijden van de kist branden kaarsen, op de kist zelf brandt een waxinelichtje. Unchained Melody in de versie van Elvis Presley klinkt uit de speakers. De medewerkster van Dela zegt dat het jammer is dat niemand van ons dierbare herinneringen kan ophalen, dat we zelfs de roepnaam van de overledene niet kennen, maar dat we hier wel zijn voor een respectvol afscheid. Rien Vroegindeweij leest zijn gedicht voor en legt het op de kist. Dan nemen we plaats op de bank voor de kist. Op de bank liggen kussens in het paars, groen en oranje. Onwillekeurig vraag ik me af hoe vaak er stevig in die kussens is geknepen. Per abuis wordt nogmaals Unchained Melody opgezet. De medewerkster van Dela vraagt of wij dit keer de dragers willen zijn. Daar gaan we uiteraard mee akkoord. Terwijl Sittin’ on the Dock of the Bay van Otis Redding klinkt, nemen wij dhr. van den Hof mee naar buiten op de rijdende baar, alwaar de rouwauto klaarstaat om hem naar het crematorium te brengen.
De straat voor het rouwcentrum is eenrichtingsverkeer, maar omdat er aan het eind van de weg werkzaamheden zijn is die kant afgesloten. De rouwauto moet dus noodgedwongen tegen de rijrichting in. Maar misschien past dat ook wel bij dhr. van den Hof, tot het laatst tegen de stroom in.
Bij het afscheid van Hendrik Cornelis van den Hof
op vrijdag 8 september te Rotterdam
We zijn hier bijeen om afscheid van u te nemen,
Hendrik Cornelis van den Hof.
Uw naam klinkt als een klok.
U zou ongetwijfeld verbaasd zijn geweest
dit klein gezelschap bij uw kist te zien staan
en een gedicht te horen, tot u gericht.
U heeft ons niet gekend,
u blijft voor ons voor altijd een vreemde.
Wat leidde u voor leven?
We hebben niet veel gegevens
en het weinige dat we van u weten,
zullen we niet aan de openbaarheid prijsgeven.
Want elk mens heeft het recht
zijn geheimen te verbergen in de kluis
van zijn vergankelijk bestaan.
We hebben op de valreep van u gehoord.
We hebben uw namen genoemd.
Zo dadelijk gaat ieder zijns weegs.
© gedicht Rien Vroegindeweij © verslag Daniel Dee
Vanaf januari 2023 verschijnt elke eenzame uitvaart als bijzondere rubriek in De Havenloods.
Eenzame Uitvaart van dhr. van den Hof in De Havenloods