Woensdag 6 september 2023, 08.00 uur
Begraafplaats St. Laurentius, Rotterdam
Dichter van dienst: Myrte Leffring
Auteur verslag: Daniël Dee
foto Bianca Boer
Wanneer ik aan kom fietsen op de begraafplaats, loopt het zweet al over mijn hoofd en het is nog niet eens acht uur. Het is bijna alsof de zomer nu pas, in september, zin heeft om te beginnen. Bij de ingangspoort staan inmiddels al de vier dragers te wachten. Verder zijn aanwezig: een medewerker van de begraafplaats, een medewerker van Dela Goetzee, iemand van de gemeente en dit keer ook twee huisartsen en twee assistentes. De dichter van dienst is Myrte Leffring. Iets later voegt ook Bianca Boer zich bij ons groepje. Het wachten is op de rouwauto waarin mevr. H. van Seters (*27-05-1956 – †28-08-2023, Rotterdam) ligt.
Mevr. van Seters is in alle eenzaamheid heengegaan. Ze woonde alleen en had geen kinderen, wel had ze nog wat familie maar die hebben afstand genomen. Ze lag waarschijnlijk zes tot acht weken dood op de grond in haar eigen woning. Toen ze niet op een afspraak verscheen van de verpleegkundige op de huisartsenpraktijk, was de verpleegkundige direct gealarmeerd. Zij is naar haar huis gelopen en zag dat het niet klopte. De politie heeft de deur geopend en haar gevonden. Zoals vaker het geval is, is het zo onwaarschijnlijk dat niemand haar miste op de galerij waar dagelijks mensen voorbijlopen.
Mevr. van Seters heeft een bewogen leven geleid, ze was kwetsbaar en ‘werkte’. Er is veelvuldig misbruik van haar gemaakt, wat ze uiteindelijk moest bekopen met een ernstige ziekte. Gelukkig kon ze daarvoor behandeld worden en ze ging dan ook trouw naar elke afspraak van haar behandelaars.
Onder begeleiding van klokgelui, lopen we achter de kist naar de laatste rustplaats van mevr. van Seters. Omdat het nog zo vroeg in de ochtend is, zie ik slechts twee andere mensen op de begraafplaats: een vrouw geeft de planten op een graf water en verderop staat een jonge man in gedachten voor een ander graf. Het raakt me dat beide personen al zo vroeg op bezoek gaan; de doden zijn pas echt verdwenen als ze door iedereen vergeten zijn.
Bij het graf aangekomen, zetten de dragers – zoals altijd – de kist op de houten steunbalken. De medewerker van Dela vraagt ons allemaal om dichterbij te komen en rond het graf te gaan staan. Ze geeft het woord aan één van de huisartsen. Zij vertelt dat ze mevr. van Seters al 27 jaar kent, hoe ze altijd in hetzelfde hoekje van de wachtkamer zat te wachten zodat ze rustig iedereen kon observeren. Ondanks alles wat ze meegemaakt heeft had ze toch altijd nog het levensmotto: ‘Vandaag is vandaag en morgen is morgen’. Uit alles wat de huisarts vertelt, klinkt ook de grote betrokkenheid van de huisartsenpraktijk. Een betrokkenheid die zover gaat dat ze met z’n allen hun werk hebben laten liggen en aanwezig zijn. Ik heb het al eens eerder geschreven, bij een andere huisarts die aanwezig was bij een andere eenzame uitvaart, maar je zou iedereen zulke toegewijde huisartsen gunnen. Daarna is het de beurt aan Myrte Leffring, ze draagt haar gedicht voor en legt dat met de bloemen die ze speciaal voor de gelegenheid heeft meegenomen op de kist. Dan neemt iedereen afscheid voor het graf van mevr. van Seters. Het emmertje met zand en schepje, dat voor de gelegenheid is klaargezet naast het graf, wordt door niemand gebruikt.
In memoriam mevrouw H. van Seters
27 mei 1956 – 28 augustus 2023
Vrouwe van de nacht
Voor iemand die gezelschap bracht
moest jij jezelf maar zien te redden
voor iemand die een ander warmte gaf
heb je het geregeld koud gehad
voor iemand die de zachtheid zelve was
was het leven ronduit hard
Voor velen is de nacht een baken
van rust, jou was geen gemak gegund
en wat deed je zoal overdag?
Ik wens je de geur van gemaaid gras
ik wens je duizendblad en morgenster,
klaproos, korenbloem en rode klaver
een omhelzing van een vriendin, een hechte
vriendschap, als liefde er niet inzit
ik wens je een goed maal, alle dagen
alle malen dat het nodig was
met terugwerkende kracht
ik wens je kracht en weerbaarheid
zonder te verharden
ik wens je het zoet zonder het zuur
het zout in de pap
ik wens je een goudgele zon in je hart
ik wens je mooie kleren
ik wens je kansen, betere dan die je had
ik wens je een glimlach om je lippen
een gaaf gebit en sterke benen
om mee door te stad te paraderen
ik wens je al het zachte, al het lieve
het mooie en het gulle, welzijn en geluk
een hand die de jouwe pakt
wens ik je met terugwerkende kracht
Slaap zacht, slaap nu maar
koningin van de nacht
© gedicht Myrte Leffring © verslag Daniel Dee
Vanaf januari 2023 verschijnt elke eenzame uitvaart als bijzondere rubriek in De Havenloods.
Eenzame Uitvaart van mevr. van Seters in De Havenloods