Donderdag 20 juli 2023, 14.30 uur
Begraafplaats St. Laurentius, Rotterdam
Dichter van dienst: Lans Stroeve
Auteur verslag: Daniel Dee
foto Bianca Boer
In de ochtend van deze nieuwe eenzame uitvaart krijg ik een appje van Lans Stroeve, de dichter van dienst, dat het voor haar alweer tien jaar geleden is dat zij aan het graf van een eenzaam overleden persoon stond om een gedicht voor te dragen: ‘Een wrang soort jubileum.’
Het is de eerste keer dat de eenzame uitvaart zo laat in de middag gehouden wordt, om half drie. Normaal gesproken vinden ze vroeg in de ochtend plaats.
We zijn aanwezig voor de uitvaart van de heer Martinus Quirinus Zeelenberg (*05-05-1955 – †13-07-2023, Rotterdam). Zoals wel vaker is ook over hem nauwelijks iets bekend. Uit de gemeentelijke basisadministratie persoonsgegevens blijkt in ieder geval dat hij nooit is getrouwd en ook geen kinderen heeft gekregen. Zijn overlijdensdatum is gesteld op 13 juli 2023, de dag waarop hij is gevonden, maar aannemelijker is dat hij al anderhalf jaar eerder is overleden. De niet opengemaakte post achter zijn voordeur dateerde terug tot november 2021.
De aanwezigen voor de begrafenis van de heer Zeelenberg zijn het inmiddels vertrouwde groepje: een medewerker van Dela Goetzee, een medewerker van de begraafplaats, iemand van de gemeente, de dichters Bianca Boer, Rien Vroegindeweij en ik. En zoals reeds vermeld is de dichter van dienst ditmaal Lans Stroeve. De vier dragers gaan ons, zoals altijd, voor met de rijdende baar, terwijl de klokken luiden, naar de laatste rustplaats van de heer Zeelenberg.
Het graf van dhr. Zeelenberg blijkt naast de graven van de vorige twee eenzame uitvaarten te liggen. Op de een of andere manier voelt dat iets minder eenzaam aan. Wanneer de vier dragers de kist op de houten balken boven het graf hebben gelegd, neemt de medewerker van Dela Goetzee het woord, maar veel meer dan de geboortedatum kan zij ook niet vertellen. Dan leest Lans Stroeve haar gedicht voor en legt dat op het graf. De vier dragers laten de kist zakken en iedereen kan daarna nog een laatste groet brengen. Er staat een emmertje met zand en een schepje klaar – we zagen dit al een keer eerder bij de eenzame uitvaart #34. Eén voor één staan we even stil voor het graf om met een schep zand en een hoofdknik afscheid te nemen.
Als we uiteindelijk gezamenlijk de poort van de begraafplaats verlaten, worden we begroet door de enthousiaste hond van Lans Stroeve, die in het park grenzend aan de begraafplaats met de man van Lans aan het wandelen was.
Bij het afscheid van Martinus Quirinus Zeelenberg
5 mei 1955-13 juli 2023
Op zomaar een zomerdonderdag was het bos tussen jou en mij
leger dan anders, ik was twee grenzen over maar ben weer terug
terwijl jij die andere grens passeerde en alleen bent gebleven.
Het ooievaarsnest is verlaten, bijna alles in bloei, links en rechts
van het olifantpaadje waar je in andermans sporen loopt.
Misschien kon je dat weten want ook in de diepste slaap
wisselen seizoenen van leven naar dood naar leven. Jij woonde
hoog boven de bomen daar op de zevende waar je bleef hemelen
met de gordijnen dicht en twee keer nee voor de post. Gesloten
zei iemand. Maar door een kier is te zien dat je weg wilde lopen:
een wandelstok, nieuwe sneakers en het raam stond open.
Je moest twee maal afslaan bij de Zeelenberg-singel, toeval
om zo steeds je naam te zien, Nancy beroemd in Rotterdam
en op Google nog een Martinus Quirinus maar die uit de tijd
van een groet met de hoed en zo leggen wij je nu neer. Blijf
om te rusten, hier op begane grond, hier ter aarde leggen
wij je nu neer.
© gedicht Lans Stroeve © verslag Daniel Dee
Vanaf januari 2023 verschijnt elke eenzame uitvaart als bijzondere rubriek in De Havenloods.
Eenzame Uitvaart van dhr. Zeelenberg in De Havenloods