Woensdag 17 mei 2023, 9.00 uur
Begraafplaats St. Laurentius, Rotterdam
Dichter van dienst: Rien Vroegindeweij
Auteur verslag: Daniel Dee
Het was een tijdje rustig, de laatste eenzame uitvaart is alweer bijna twee maanden geleden. Een rustige periode die vooral gekenmerkt werd door de lente die maar op zich liet wachten. En de lente laat nog steeds op zich wachten op woensdagochtend 17 mei, wanneer we weer verzamelen voor de poort van begraafplaats Laurentius voor een nieuwe eenzame uitvaart. Het is nog fris en bewolkt, maar de zon breekt geregeld door. Er is de stille hoop dat dat een voorbode is voor een zonnige en vooral warme dag.
We zijn ditmaal samengekomen om afscheid te nemen van Paulus Jansen (*10-12-1947 – † 11-05-2023, Rotterdam). Op 11 mei jongstleden is hij thuis overleden in Hoek van Holland op 75-jarige leeftijd. Volgens zijn medebewoner was hij een van oorsprong afkomstige Fries, althans zijn vader was een Fries. Meneer Jansen had een zoon en twee kleindochters, eveneens woonachtig in Hoek van Holland. De zoon had geen goed woord over voor zijn vader. Tien jaar geleden is er een bedreiging geweest vanuit vader naar zoon en sindsdien is het contact volledig verbroken. Er kwam verder niemand bij hem over de vloer. Zijn onderhuurder kent hem al 22 jaar maar kon verder geen details noemen. Meer informatie is niet bekend, maar al met al wijst alles op een verdrietige situatie.
Zoals gebruikelijk is het maar een klein clubje mensen dat aanwezig is. Dit keer zelfs kleiner dan normaal want de medewerker van de gemeente liet al weten dat hij het niet redde om op tijd aanwezig te zijn omdat hij zijn trein had gemist. Het wordt daardoor de eerste eenzame uitvaart zonder dat er iemand van de gemeente aanwezig is. Wel aanwezig zijn een medewerker van Laurentius, een medewerker van Dela Goetzee, Irene Maaskant (zij is het nieuw bestuurslid van stichting dEUR), Bianca Boer en ik.
De avond ervoor mailde de dichter van dienst, Rien Vroegindeweij of ik voor de zekerheid zijn gedicht wilde printen: ‘Ik ben enigszins herstellende van een nogal heftige, griepachtige verkoudheid die ik in het weekeinde heb opgelopen. Maandag heb ik even op het punt gestaan voor woensdag af te zeggen. Maar het gaat wel weer. Dus ben ik er morgen.’ Voor de zekerheid heb ik dan ook het gedicht meegenomen, als de nood werkelijk aan de man is, kan ik het altijd nog zelf voordragen. Gelukkig blijkt dat niet nodig want als laatste voegt Rien Vroegindeweij zich bij ons.
Bij het graf laten de vier dragers de kist meteen in de kuil zakken. Ze gaan daarmee iets te voortvarend te werk. Normaal gesproken wordt namelijk eerst het gedicht voorgedragen. Dat het ritueel hierdoor lichtelijk wijzigt maakt voor de ceremonie niet zoveel uit. Na een kort woordje van de Dela-medewerker, draagt Rien Vroegindeweij evengoed zijn gedicht voor. Zijn griep is overduidelijk nog niet helemaal voorbij, want hij is slecht bij stem. Dat maakt zijn woorden nog breekbaarder dan ze al van zichzelf zijn.
Bij de ter aarde bestelling van de heer Paul Jansen,
75 jaar, afkomstig uit Hoek van Holland, op woensdag 17 mei 2023
U kwam dus uit de Hoek, ooit
een nederzetting voor de arbeiders
die aan de Nieuwe Waterweg werkten.
Hoe was het te leven in een landstreek
met een watermerk, een gebied
van komen en gaan, van wereldreizigers
en dagjesmensen. Nam u deel?
Zag u het aan?
Er is niet veel van u bekend, een paar
berichten uit de tweede hand die
niet voor herhaling vatbaar zijn.
Er is geen verhaal.
Maar omdat de dood al zo oud is,
hoort u er toch bij en sluit u zich aan, zoals
de dichter die circa 1500 voor Christus
in het oude Egypte aan zijn ziel schreef:
Vandaag staat de dood voor mij
als het doorbreken van de zon,
als iemand wie een licht opgaat.
© gedicht Rien Vroegindeweij © verslag Daniel Dee
Vanaf januari 2023 verschijnt elke eenzame uitvaart als bijzondere rubriek in De Havenloods.
Eenzame Uitvaart van dhr. Jansen in De Havenloods