Dinsdag 17 oktober 2023, 13.00 uur
Begraafplaats St. Laurentius, Rotterdam
Dichter van dienst: Anouk Smies
Auteur verslag: Daniël Dee
foto Daniël Dee
Iets voor één uur in de middag verzamelen we op de binnenplaats van begraafplaats St. Laurentius voor de uitvaart van Rudolf Bakker (*28-12-1941, Enschede – †08-10-2023, Rotterdam). Over dhr. Bakker is bij ons eigenlijk niets bekend, behalve dat hij in het Erasmus MC is overleden. De uitvaartverzorgster wist nog wel te melden dat hij, voor zover zij kon beoordelen, er verzorgd uitzag. De aanwezigen voor deze eenzame uitvaart zijn zoals gebruikelijk twee uitvaartverzorgers, vier dragers, iemand van de gemeente en ikzelf. De dichter van dienst is ditmaal Anouk Smies. Er heeft zich ook een ouder echtpaar bij ons gevoegd. Zij blijken Rudolf Bakker gekend te hebben.
De zon schijnt en hoewel het iets frisser is dan een paar dagen geleden, is het nog steeds mild voor de tijd van het jaar. De klok begint te luiden en langzamer dan normaal begeven wij ons naar de laatste rustplaats van dhr. Bakker. Het oudere echtpaar loopt allebei met een rollator en dat gaat niet zo soepel op het grindpad.
Bij het graf leest als eerste Anouk Smies haar gedicht voor. Voor de gelegenheid heeft ze een bos bloemen meegenomen. Samen met het gedicht legt ze die na afloop van haar voordracht op de kist. Dan vraagt de uitvaartverzorgster aan het oudere echtpaar of zij misschien nog iets over Rudolf Bakker willen zeggen. De man geeft aan dat hij niet meteen mooie woorden kan vinden, maar begint dan toch te vertellen. Zo leren we dat de roepnaam van de overledene Ruud was, dat hij een ijzeren man was die over de hele wereld heeft gevaren, maar ook portier is geweest bij Yab Yum. Hij blijkt zelfs nog getrouwd geweest te zijn met een Miss Holland. Hij was niet van de boeken of de muziek, maar hij zorgde er dan weer wel voor dat hij altijd goed gekleed ging. Een operatie aan een hartklep is hem uiteindelijk fataal geworden, dat wil zeggen het herstellen lukte niet meer. Door het verhaal van het echtpaar begint er bij ons toch iets van een beeld te ontstaan van wie Ruud Bakker was.
Om de uitvaart af te sluiten zet de uitvaartverzorgster muziek aan. De vier dragers laten de kist zakken in het graf. En terwijl het Rosenberg Trio uit de rode, draagbare speaker klinkt, waaien er een paar bruine blaadjes het graf in. Na afloop neemt iedereen afscheid bij het graf van Ruud Bakker. Ditmaal wordt er weer gebruik gemaakt van het emmertje met zand en het schepje. Het zand valt dof op de kist als afscheidsgebaar.
WAAROM LEEGTE JE VANGT, RUDOLF BAKKER
Laten wij de leegte beluisteren
De leegte heeft een ongrijpbare aard
Op sommige dagen klinkt zij fantastisch en onberispelijk
Dit zijn dagen waarop
De verbazing de routine overtroeft
De leegte houdt niet van publiek
Maar om en nabij de dood
Bestaat de kans
Dat de afwezigheid naakt
Kousen afgestroopt
Tussen ons komt te staan
Op zo een moment zal iemand op de valreep iets uitspreken
We laten je gaan
De waan van een vogel
Die luchtstromen bestelt
Een ander is realistisch van aard
En spreekt over de doorzichtige ambitie van het wonder
Maar de leegte
Die de afwezigheid van afwezigheid
In de oogbollen staart
En zonder divagedrag de eenzaamheid vangt
Doet dat altijd van onder
© gedicht Anouk Smies © verslag Daniël Dee
Vanaf januari 2023 verschijnt elke eenzame uitvaart als bijzondere rubriek in De Havenloods.
Eenzame Uitvaart van dhr. Bakker in De Havenloods