Rotterdam – Eenzame Uitvaart Nummer 16
W. P.
Dinsdag 21 juni 2013, 14.30 uur
Algemene Begraafplaats Crooswijk, Rotterdam
Dichter van dienst: Lans Stroeve
De eenzame uitvaart van de heer W. P. lijkt op een spoedgeval. Op vrijdag 21 juni krijg ik het bericht binnen. Meneer is op 12 juni in zijn tweekamerwoning gevonden. Hij zou daar al drie weken hebben gelegen. Bij de weinige gegevens die over zijn leven bekend zijn zou je je een voorstelling van de man kunnen maken: beroepsmarinier en in de haven gewerkt, actief met vechtsporten, boksen, judo. Dan ga je met veel mensen om. Maar je weet het niet. Het kan ook zijn dat hij niet van praatjes hield. Zijn einde duidt in ieder geval niet op veel sociale omgang. Er zijn nabestaanden, er zijn kinderen die in Spanje wonen. Ze zijn niet van plan naar Nederland te komen om de uitvaart van hun vader te regelen of daarbij aanwezig te zijn. Uitvaartverzorging Goetzee DELA zal mij laten weten wanneer de begrafenis is. Maar de firma laat niet van zich horen. Dus weet ik maandag pas dat de heer Pieters de volgende dag, dinsdag 25 juni, om 15.30 uur, ter aarde zal worden besteld. Kort dag voor een gedicht.
Het is de eerste Eenzame Uitvaart voor Lans Stroeve. Ze heeft er het hele weekeinde aan gewerkt, vooral ‘s nachts. Terwijl we met Peter Boertjes en een collega van Sozawe op de lijkauto wachten staan er ineens drie aarzelende mensen schuin achter de wagen. Het blijken een broer met zijn vrouw en een stiefzoon te zijn. Ik maak me bekend als de coördinator van Stichting Eenzame Uitvaart en stel de Dichter van Dienst aan ze voor. Toch nog familie. De zon schijnt. Bij het graf fluit een merel.
BIJ DE TERAARDEBESTELLING VAN
W. P.
Rotterdam, 1 oktober 1929 – Rotterdam, 12 juni 2013
De nacht moet nog komen maar u bent gevonden. Nu
hoor ik uw naam die ik Google en ik zie u duizelend vaak
en in vele gezichten want uw naam is heel Hollands
en u bent met z’n velen.
Zo bent u fronsend donker kort jong somber licht
lachend lang dik dun bruin met bril
maar één van u is oud en dood
en dat bent u maar ik weet niet wie.
Op verzoek van geweten staan wij hier als vreemden
voor uw afscheid als iemand
die ergens een afslag gemist had, bewust heeft verslagen,
alleen heeft gelegen.
Eerst kwamen uit het zuiden de vinken weer terug,
vice versa, de stad aan de delta, de haven, de zee, van
hoog over de bergen, weer heen. Zijdelings keken ze
bij u naar binnen, floten ze flarden van brieven,
een dringend bericht
op muziek voor de jongen.
U hoorde niets terwijl u dit voorjaar dood in uw huis lag,
u op begane grond al een poos de dood had bewoond
in onvermogen gaten te slaan, verder te vechten, tegen
een schaduw, tegen de slaap.
De aarde staat open, de bestelling was bij uw geboorte
geplaatst, vooraf betaald, adres bekend en nu dan geleverd.
Op deze dinsdag zakt u zo dadelijk licht in de grond,
tenminste uw kist, niet de gedachte, slaat er ergens
een deur met een klap in het slot, het tocht in de gang,
de post dwarrelt op.
Beste dode, wij groeten u en verder wachten we af.
Als er een brug is en er staan ons bekenden
zwaai dan alvast.
De broer bedankt ons na afloop voor de ‘afhandeling, zal ik maar zeggen’. Mensen van weinig woorden. Met Lans drink ik een kop koffie op het terras van een café op de hoek waar de Kerkhoflaan en de Paradijslaan samenkomen en de Rotte een scherpe bocht naar rechts maakt. Mannen met tatoeages hangen op de zelfgetimmerde banken en drinken flesjes pils. Een vlaag wind blaast de verwelkte bloemen op de tafel omver. Dit is Crooswijk, geboorteplaats van beroemde boksers, berucht om zijn vechters. Het mooiste park in de omgeving is de begraafplaats.
© gedicht Lans Stroeve © verslag Rien Vroegindeweij